25.kwietnia 1976 r

Dzisiaj u mnie była Joaśka i Tośka.Byłyśmy na Górze B-skiej.Było fajnie.
Andrzej S chyba się zakochał w Tośce,ale ona ma już swojego chłopaka,któremu nawet swój pamiętnik pokazuje.
Mój brat chyba kocha się w J. Dał jej swoje zdjęcie ,a ona mu swoje.Żeby tak J kochała się w nim,to zyskałabym dobrą koleżankę.
Widziałam z daleka WSz.Jechał na rowerze.Jaka piękna jest jego postać pochylona nad rowerem!Och,jaki on cudowny! Jestem w nim zakochana!
Może tak nie jest.Może ja tak bardzo bym chciała mieć własnego chłopca,że wmówiłam sobie to zakochanie.Chyba naprawdę tak jest,bo gdybym naprawdę była w nim zakochana,to nikt inny by mnie nie obchodził.
A tak nie jest.Wielu chłopców mi się podoba. I gdybym wiedziała,że któryś z nich mnie kocha ,to na pewno bym odwzajemniła  to uczucie.
 W maju będziemy mieć na ósmą do szkoły.Może to nie byłoby takie piękne,gdyby nie to,że będę JEGO codziennie widywać w autobusie.
J wie,że mam chłopaka o imieniu W,ale nie mówiłam jej ,jak się nazywa,ani nie pokazywałam go jej,chociaż miałam okazję.
Dziś mówiłam,że on jest w szkole i nie ma go w K.
Widziałam go przecież. Z daleka.

To fajnie ,że to wszystko tak się układa w mojej miłości,może,gdyby te marzenia urzeczywistniły się,nie byłoby tak pięknie.
Dziś i nie tylko,prawie zawsze ,gdy jestem z dziewczynami,przeważnie z J,albo z innymi  w moim wieku albo młodszymi,zachowuję się trochę wyzywająco,wcale nie poznać po mnie,że się wstydzę,że jestem nieśmiała.
Bo mam niekiedy takie chwile,gdy czuję,że świat jest mój,życie jest piękne,ja jestem ładna i właśnie wtedy żartuję,śmieję się,rozmawiam tak,żeby wszyscy słyszeli.
Ale mam takie chwile,kiedy czuję się sama,zagubiona we wszechświecie,przypadkowo,czy przez pomyłkę zrzucona z jakiejś maleńkiej gwiazdki na ziemię.Wtedy,gdy jestem w towarzystwie,chciałabym odejść od nich ,zostać sama,zapaść się pod ziemię,nie istnieć.Wydaje mi się,że tylko przeszkadzam wszystkim.
To chyba jest wina mojego wieku,ale czy tak jest naprawdę,czy to tylko mój prawdziwy charakter?